Տերենտի Գրանելի | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Վրացերենից թարգմանությունը՝ Վիկտոր Հովսեփյանի
«Չգիտեմ՝ ինչու, ես լավ եմ հասկանում այս պոետին, ես շատ եմ սիրում այս պոետին: Շատ տեղերում ուղղակի պարզունակ տողերից ես վախենում եմ. հանկարծ նրանց տակից ճառագում է անակնկալ խորությունը, լույսն ու ընդհանրացումը: Տողերի տակ… իրական կյանք է, իրական մարմին»:
Վիկտոր Հովսեփյան
Վիկտոր Հովսեփյան
* * *
ՄՏՔԵՐԻ թելը իմ մանվում է առ այսօր,
Հիմա հիշում եմ ես էլի ծաղիկն այն հեզ:
Եվ օրեր անց կհասկանան՝ ինչ էր այն, որ
Կրակ դառած այրում էր ինձ, ինչ էի ես:
Երբ գա վերջին պահը՝ դիմակս դեն նետող,
Եվ իրական դեմքս դարձնի ողջին ի տես,
Կհասկանան բոլորն, ավա՜ղ, ինձնից հետո՝
Ինչ կրակ էր այրողը, և ի՜նչ էի ես:
Հիմա հիշում եմ ես էլի ծաղիկն այն հեզ:
Եվ օրեր անց կհասկանան՝ ինչ էր այն, որ
Կրակ դառած այրում էր ինձ, ինչ էի ես:
Երբ գա վերջին պահը՝ դիմակս դեն նետող,
Եվ իրական դեմքս դարձնի ողջին ի տես,
Կհասկանան բոլորն, ավա՜ղ, ինձնից հետո՝
Ինչ կրակ էր այրողը, և ի՜նչ էի ես:
No comments:
Post a Comment